قرآن کریم.
ابن کثیر، عمادالدین (1966م). تفسیر ابن کثیر. لبنان: دار الاندلس، ج4.
الهیان، لیلا (1391). بررسی اهمیت بافت در پژوهشهای ادبی. پژوهشهای ادبی، شماره 36-37.
ترکاشوند، فرشید (1394). تحلیل کارکرد بافت و گفتمان عاطفی در درک متون ادبی (مطالعه موردی آثار جبران خلیل جبران). لسان مبین، 7(21)، ص23-43.
حسان، تمام (1982م). اللغة العربیة معناها و مبناها. القاهرة: الهیئة المصریة للکتاب.
رستمیان، مرضیه؛ طباطبایی، سید کاظم (1390). بررسی تطبیقی بافت موقعیت (برونزبانی) از دیدگاه فرث، هایمز و لوئیس با سیاق حالیه. پژوهشهای میانرشتهای قرآن کریم، 2(4)، ص29-36.
رضایی، بهرعلی؛ اقبالی، عباس؛ صیادینژاد، روحاله (1401). بررسی گفتمان موقعیت تسلیم و امید به خدا در سوره کهف براساس نظام نقشگرای هلیدی. زبان و ادبیات عربی، 14(29) ص، 88-108.
رضایی، بهرعلی؛ اقبالی، عباس؛ صیادینژاد، روحاله (1402). بررسی جایگاه زبانشناختی بافت در سوره مبارکه کهف از دیدگاه جرجانی. پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن، 2(11)، ص43-55.
سامرائی، فاضل صالح (2005م). التعبیر القرانی. عمان: دار عمار.
ستودهنیا، محمدرضا (1391). تاثیر بافت کلام بر ترجمه قرآن کریم. قرآن و حدیث، شماره 11، ص28-43.
صفوی، کوروش (1384). فرهنگ توصیفی معناشناسی. تهران: فرهنگ معاصر.
العموش، خلود (1388). گفتمان قرآن. ترجمه سید حسین حسینی. تهران: انتشارات سخن.
قطب، سید (1976م). فی ضلال القرآن. بیروت: دارالشروق، ج4.
کنعانی، سیدحسین (1384). سیر تحول کاربرد سیاق در تفسیر. مشکات، 24(2)، ص28-42.
هلیدی، ام ای کی؛ حسن، رقیه (1393). زبان، بافت و متن: ابعاد زبان از منظر نشانهشناسی اجتماعی. ترجمه محسن نوبخت. تهران: سیاهرود.