An Analysis of the Principle of Justice in Teachers’ Professional Ethics and Its Application in Practical Circumstances

Document Type : Original Article

Author

Ph.D., Department of Quranic and Hadith Sciences, University of Qom, Qom, Iran.

Abstract

The purpose of the present research is to analyze the principle of justice in teachers’ professional ethics and its application in practical circumstances. The research method is descriptive-analytic. After studying the concept of justice, the study has dealt with the conceptual components such as aspects and levels of justice. Then, it has analyzed this concept within the most important practical circumstances of the teaching profession as well as intrapersonal and interpersonal relations at school. The research results indicate the significance of justice as the most wide-spread moral principle in teaching professional contexts and approves its role in a wide range of circumstances including inside and outside classroom as well as different relations (teacher relation with him/herself, students, colleagues, and also organizational justice in a more wide-spread range). Accordingly, identification of different aspects and levels of justice and awareness of the contexts in which educational justice should take place have an effective role in the betterment of intrapersonal and interpersonal relations at school and pave the way for creating effective teachers, effective teaching, and effective school.

Keywords


قرآن کریم.
نهج‌البلاغه.
ابن ابی جمهور (1403ق). عوالی اللئالی العزیزیة فی الاحادیث الدینیة. قم: سید الشهداء، ج4.
اسلامی هرندی؛ فاطمه؛ کریمی، فریبا؛ نادی، محمدعلی (1397). طراحی مدل عدالت آموزشی جهت نظام آموزش و پرورش رسمی و عمومی و اعتباریابی آن. مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی،‌ 3(3)،‌ ص8-28.
 یوسف‌وند، مهدی؛ صرامی، غلامرضا؛ کدیور، پروین؛ عشرتی‌فر، عدنان (1393)،. تاثیر بازخورد معلم (نوشتاری و کلامی) در ارزشیابی‌های تکوینی بر خودکارآمدی و میزان استفاده از راهبردهای یادگیری خودتنظیم دانش‌آموزان دوره راهنمایی. اندیشه‌های نوین دینی، 10(1)، ص49-72.
بارزلو، صفرعلی (1399). معلم؛ محور عدالت آموزشی. رشد معلم،‌ شماره 6، ص8-11.
پاینده، ابوالقاسم (1383). نهج‌الفصاحه. قم: انصاریان.
حکیمی، محمدرضا؛ حکیمی، محمدعلی (1389). الحیاه. قم: دلیل ما.
طباطبایی، محمدحسین (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی، ج1.
طریحی، فخرالدین (1375). مجمع البحرین. تهران: مرتضوی، ج2.
قراملکی، احد فرامرز؛ برخورداری، زینت؛ موحدی، فائزه (1397). اخلاق حرفه‌ای در مدرسه. تهران: انتشارات موسسه خیریه آموزشی فرهنگی شهید مهدوی.
محمدی،‌ مجید،؛ حسینی صدر، سید محمدجواد (1398). ارائه مدل عدالت آموزشی در سازمان آموزش و پرورش. پژوهش‌های جدید در مدیریت و حسابداری، شماره 29،‌ ص101-116.
مرادی، مسلم؛ امینی، سمانه (1402). عدالت آموزشی در نظام آموزشی. رشد مدیریت مدرسه، شماره 139، ص44-45.
مولوی، جلال‌الدین محمد (1377). مثنوی معنوی. به کوشش و اهتمام رنیولد الین نیکولسون. تهران: بهزاد.
وجدانی، فاطمه. (1400). اخلاق حرفه‌ای در تربیت. تهران؛ قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه؛ دانشگاه فرهنگیان.
ولی‌نژاد، مهدی (1397). تبعیض بین دانش‌آموزان: پدیدارشناسی تجربه دانش‌آموزان محروم از عدالت،. رشد آموزش علوم اجتماعی، شماره 77، ص29-34.