A Study of Lived Experiences of Student Teachers at Farhangiān University about Issues and Harms Related to Religious Education in High Schools

Document Type : Original Article

Authors

1 Department of Humanities and Social Sciences, Farhangian University, Tehran, Iran

2 Bachelor Student, Department of Social Sciences Education, Farhangian University, Tehran, Iran

Abstract

The purpose of the present research is to study lived experiences of student teachers (practice teachers) at Farhangiān university in terms of religious education issues and harms in high schools. The research method was qualitative and the population consisted of students at Amir Kabir Farhangiān university. Student teachers in social science education at Amir Kabir Farhangiān university in 2022 were chosen as the research sample, among whom 31 members were selected based on purposive or systematic sampling. The number of samples were determined based on the theoretical saturation principle. Data collection method was semi structured interviewing and the data analysis method was based on content analysis. After transcribing the interviews, narrations from student teachers were coded, classified, and thematized. Their experiences in terms of religious education issues and harms in high schools were classified within 3 main themes including curriculum issues, teachers’ issues, and assessment issues. As for the first theme, the students mentioned that the curriculum content of Religion and Life has not dealt with the needs of adolescence and is irrelevant to daily issues. Besides, the content of the book is not interesting and most of its lessons are repetitive and boring. As for the second theme, student teachers acknowledged that theology teachers at schools are not using suitable methods to teach the book and even some of them do not have necessary skills of teaching so they cannot communicate concepts to the students and just deal with explaining mere rules and ignore philosophical and logical interpretation behind religious issues. As for the third theme, student teachers under study stated that religious education lessons at schools have not made any change in their life and learning them is merely for passing the course.

Keywords


ادیب‌منش، مرزبان (1402). تبیین آسیب‌های حوزه تربیت دینی مدارس و ارائه راهبردها و راهکارهای مناسب. پژوهش در آموزش معارف و تربیت اسلامی، 4(1)، ص33-46.
امینی، محمد (1398). برنامه درسی دین و زندگی در دوره متوسطه دوم، چالش‌های موجود (واکاوی تجارب زیسته دبیران). پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 29(53)، ص5-29.
باقری، خسرو (1381). آسیب و سلامت در تربیت دینی. تربیت اسلامی، شماره 6، ص13-60.
باقری، خسرو (۱۳۸۴). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. تهران: انتشارات مدرسه.
دلاور، علی (۱۳۸۹). روش‌شناسی کیفی. راهبرد، 19(54).
دورکیم، امیل (1392). صور بنیادین حیات دینی. ترجمه باقر پرهام. تهران: انتشارات مرکز.
رحمان‌پور، محمد؛ میرشاه جعفری، ابراهیم (۱۳۹۵). آسیب‌های تربیت دینی و ارائه راهکارهای مناسب از دیدگاه صاحب‌نظران با رویکرد برنامه‌ریزی درسی. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 24(32).
ساجدی، ابوالفضل (۱۳۸۶). ابزارها و روش‌های آسیب‌زا در تعلیم و تربیت دینی دانش‌آموزان. کتاب نقد، شماره ۴۲.
سالدنا، جانی (۱۳۹۵). راهنمای کدگذاری برای پژوهشگران کیفی. ترجمه عبدالله گیویان. تهران: نشر علمی و فرهنگی.
سعیدی رضوانی، محمود؛ مهاجر، عبداله؛ قندیلی، سید جواد؛ محمدزاده قصر، اعظم (1398) بررسی و مقایسه وضع موجود و مطلوب ویژگی‌های دبیران دین و زندگی از دیدگاه دانش‌آموزان. تربیت اسلامی، 14(29)، ص75-95.
شجاعی، مسلم؛ عوض‌زاده، ابوطالب (۱۴۰۱). چالش‌های تربیت دینی با رویکرد دین‌گریزی در دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه. پژوهش در آموزش معارف و تربیت اسلامی، 2(2).
شمشیری، بابک؛ شیروانی شیری، علی؛ زارعی، لیلا (1400). آسیب‌شناسی تعلیم و تربیت دینی در دانش‌آموزان متوسطه (از دیدگاه متخصصان تعلیم و تربیت، معلمان و دانش‌آموزان). پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 29(51)، ص265-282.
شورای عالی انقلاب فرهنگی (1390). مبانی تحول بنیادین در نظام تعلیم و تربیت رسمی و عمومی جمهوری اسلامی ایران. تهران: پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش.
صادق‌زاده قمصری، علی‌رضا (1380). راهنمای برنامه درسی تعلیمات دینی دوره دبیرستان و پیش‌دانشگاهی در بوته نقد. تربیت اسلامی، 2(6)، ص209-242.
صالحی‌زاده، محمداسماعیل؛ محمدی، روح‌الله (۱۳۹۴). آسیب‌شناسی تربیت دینی جوانان در مسائل عبادی از دیدگاه آیات و روایات. آموزه‌های تربیتی در قرآن و حدیث، 1(1).
طالبان، محمدرضا (1401). مطالعه تطبیقی ارتباط دین و به هم پیوستگی اجتماعی در ایران. جامعه‌شناسی نهادهای اجتماعی، 9(19)، ص213-238.
فتحی واجارگاه، کوروش (1384). کالبدشکافی برنامه درسی تجربه شده (مدلی برای پژوهش در حوزه برنامه درسی، قلمرو برنامه درسی در ایران). در: ارزیابی وضع موجود و ترسیم چشم‌انداز وضع مطلوب. تهران: سمت.
کاویانی، صدیقه؛ نوروزی، رضاعلی (۱۳۹۸). آسیب‌شناسی تربیت دینی در حیطه فردی از منظر نهج‌البلاغه. پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، 1(42).
کشاورز، سوسن (۱۳۸۷). شاخص‌ها و آسیب‌های تربیت دینی. تربیت اسلامی، 3(6).
محمدی اصل، عباس (1396). روش تحقیق کیفی در علوم اجتماعی. تهران: نشر ورجاوند.
محمودی، سیروس (۱۳۹۷). آسیب‌شناسی تربیت دینی دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم از نظر دبیران معارف اسلامی و مشاوران مدارس. رهیافت فرهنگ دینی، 1(3).
Corbin, J. & Strauss, A. (2007). Basics of qualitative research.3rd edition. London: Sage Publications.
Stirling, J. (2001). Thematic network. An analytic tool for qualitative research. Qualitative Research, 1(3), p. 385–405.