A Review of the Qur’ān and Hadīth Principles for Order and Regularity and their Relation to Pure Life

Document Type : Original Article

Author

Level four seminary, Teacher of Department of Theology and Islamic Studies, Farhangian University, Qom, Iran.

Abstract

The purpose of the present study is to review order and regularity and their relation to pure life from the perspective of the Qur’ān and Hadīth. The method of study is descriptive analysis and the results showed that creating pure life and prosperous and righteous society is contingent upon decent and faithful acts. Evidence of righteous and faithful acts that pave the way for pure life is regularity in personal and social affairs. Accepting arrangement and sagacious cohesion is with a wise moderator. Pure life is a prosperous, meaningful, and purposeful life that moves towards the goal, optimal perfection, and wise moderator. From the view of the Qur’ān and Hadīth, order and regularity in pure life bring about physical and spiritual peace, give meaning to life, and create coordination with the excellent system of creation. 

Keywords


قرآن کریم.
نهج‌البلاغه.
 
ابن ابی الحدید (1411ق). شرح نهج‌البلاغه. محقق محمد ابوالفضل ابراهیم. قم: بنیاد فرهنگ اسلامی، چاپ دوم، ج20.
ابن منظور، محمد بن مکرم (1408ق). لسان العرب. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
تمیمی آمدی، عبدالواحد (1391). غرر الحکم و درر الکلم. ترجمه سعید راشدی. قم: پیام علمدار، چاپ چهارم.
تمیمی آمدی، عبدالواحد بن محمد (1366). غرر الحکم و درر الکلم. شرح جمال‌الدین محمد خوانساری؛ مصحح سید جلال‌الدین محدث ارموی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ سوم، ج2.
جوادی آملی، عبدالله (1381). قرآن در قرآن. قم: اسراء، چاپ سوم.
حر عاملی، محمد بن حسن (1403ق). وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه. بیروت: دار احیاء تراث العربی، چاپ پنجم، ج2.
حرانی، ابومحمد (1389). تحف العقول عن آل الرسول. ترجمه صادق حسن‌زاده. قم: انتشارات آل علی(ع)، چاپ دوازدهم.
حلوانی، حسین بن محمد (1408ق). نزهت الناظر و تنبیه الخاطر. قم: مدرسه امام مهدی(عج).
دهخدا، علی اکبر (1373). لغت‌نامه. تهران: انتشارات دانشگاه، ج6.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1404ق). المفردات فی غریب القرآن. بی‌جا: نشر الکتاب.
سیاح، احمد (1373). فرهنگ بزرگ جامع نوین (ترجمه المنجد). تهران: انتشارات اسلام، چاپ شانزدهم، ج1.
صدوق، ابی جعفر (1385ق). علل الشرائع. نجف: مکتبه الحیدریه، ج1.
طباطبائی، سید محمدحسین (1394). تفسیر المیزان. ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دارالفکر، ج24.
طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن (1408ق). مجمع البیان فی التفسیر القرآن. بیروت: دارالمعرفه، ج6.
عمید، حسن (1372). فرهنگ فارسی. تهران: چاپخانه سپهر، چاپ نهم، ج2.
فیضی‌پور، علی اصغر (1389). اهداف آفرینش انسان از دیدگاه قرآن و حدیث. قم: انتشارات دانشکدۀ اصول‌الدین.
قرائتی، محسن (1381). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، ج4.
مجلسی، محمدباقر (1403ق). بحار الانوار. بیروت: موسسه الوفاء، چاپ دوم، ج3.
محمدرضایی، محمد (1383). الهیات فلسفی. قم: بوستان کتاب.
مشیری، مهشید (1371). فرهنگ زبان فارسی. تهران: انتشارات صدا و سیمای جمهوری اسلامی‌ ایران.
معین، محمد (1371). فرهنگ معین. تهران: چاپخانه موسسۀ انتشارات امیرکبیر، چاپ هشتم، ج4.
معین، محمد (1387). فرهنگ فارسی. تهران: نشر پارسه.
نصری، عبدالله (1382). فلسفۀ آفرینش. قم: دفتر نشر معارف.