بررسی و تحلیل آماری «نقش عنصر زمان کلاس درس در میزان کارآمدی و تأثیرگذاری دروس معارف اسلامی از دیدگاه دانشجویان؛ مطالعه موردی دانشگاه صنعتی خاتم‌الانبیاء(ص) بهبهان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه معارف اسلامی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء(ص)، بهبهان، ایران

2 استادیار، گروه ریاضی و آمار، دانشکده انرژی و داده، دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء(ص)، بهبهان، ایران

10.48310/riet.2025.19829.1468

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی آماری میزان مناسبت و عدم مناسبت ساعات آموزشی مختلف روزانه برای برگزاری کلاس‌های دروس معارف اسلامی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء(ص) بهبهان می‌باشد. پرسش اصلی پژوهش این است که از نظر دانشجویان بهترین و مناسب‌ترین ساعات و نامناسب‌ترین ساعات برای برگزاری کلاس‌های دروس معارف اسلامی در طول یک روز تحصیلی کدامند؟ به عبارت دیگر، مسأله پژوهش روشن شدن میزان مناسبت (بهترین و نامناسب‌ترین) ساعات برگزاری دروس معارف اسلامی برای کمترکردن موانع رونق و تأثیرگذاری این دروس برای دانشجویان است. روش تحقیق میدانی و پرسشنامه‌محور بوده است. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوایی و پایایی با آلفای کرونباخ ۰.۸۲ تأیید شد. داده‌های کیفی با کدگذاری موضوعی، تحلیل تماتیک و ترسیم نمودارهای فراوانی بررسی شدند. نتایج گویای آن است که بیشترین مناسبت زمانی از نظر دانشجویان به ترتیب از ساعات 12 الی10 - با فاصله زیاد از سایر ساعات- و بعد از آن ساعات 18 الی 16 و 16 الی14 بوده و نامناسب‌ترین ساعات به ترتیب میزان ناکارآمدی ساعات 20 الی 18 و 10 الی 8 است. مناسبت و میزان کارآمدی دو بازه اخیر به نحو چشمگیری پایین است؛ به‌گونه‌ای‌که تشکیل کلاس در این ساعات فاقد تأثیرگذاری لازم و حتی باعث ایجاد برخی احساسات منفی در دانشجویان نیز شود.

کلیدواژه‌ها


قرآن کریم.
ابراهیم کافوری، کیمیا؛ ملکی، حسن؛ خسروی بابادی، علی اکبر (1394). بررسی نقش عناصر برنامه درسی کالین در افت تحصیلی درس ریاضی سال اول دوره متوسطه از دیدگاه شرکای برنامه درسی. پژوهش در برنامه‌ریزی درسی، شماره 44.
امینی، محمد؛ صمدیان، زهره؛ رحیمی، حمید (1392). بررسی دیدگاه دانشجویان درباره موانع اثربخشی دروس معارف اسلامی در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی. اندازه‌گیری تربیتی، شماره 13.
بلوسی، عفت (1385). بررسی اجمالی عنصر زمان و نقش آن در آموزش. تهران: کمیسیون برنامه درسی و تربیتی آموزش و پرورش.
حلیمی جلودار، حبیب‌الله (1394). جستاری در میزان گرایش دانشجویان به دروس معارف اسلامی و عوامل مؤثر بر آن (نمونه موردی: دانشجویان دانشگاه مازندران). مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 19(3).
رهنما، شهرام؛ شرفی، مرضیه؛ حسنوند، شهرام؛ ملکی، مجید (1402). بررسی تأثیر محیط آموزشی دروس معارف اسلامی بر تقویت سرمایۀ اجتماعی دانشجویان. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، شماره 97.
طباطبایى، سید محمدحسین‏ (1390). المیزان فی تفسیر القرآن‏. بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ دوم، ج2.
طبرى، محمدبن جریر (1412ق). جامع البیان فى تفسیر القرآن (تفسیر الطبرى). بیروت: دار المعرفة، ج29.
عزیزپور، ناهید؛ امینی، سیروان؛ محمدمرادی، چنور (1402). بررسی تأثیر مدیریت زمان بر یادگیری دانش‌آموزان در کلاس درس. در: استرالیا، ملبورن: هفتمین کنفرانس بین‌المللی علوم انسانی، حقوق، مطالعات اجتماعی و روانشناسی.
غلامی گنجوی، عبدالله؛ شمسایی، مریم (1398). شناخت آسیب‌ها و راهکارهای کارآمدی دروس معارف اسلامی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، شماره 80.
مرادی دولیسکانی، مرتضی؛ سعیدی رضوانی، محمود؛ کرمی، مرتضی؛ امین خندقی، مقصود (1395). شناسایی استانداردها و مؤلفه‌های اخلاق حرفه‌ای تدریس استادان دروس معارف اسلامی. فرهنگ در دانشگاه اسلامی، 6(21).
مولوی، جلال‌الدین‌محمدبن‌محمد (1397). مثنوی معنوی. تهران: کومه، چاپ پنجم.
یوسف‌زاده چوسری، محمدرضا؛ رستمی، مصطفی (1401). بررسی وضعیت موجود ماهیت عناصر ده‌گانه برنامه درسی دروس معارف اسلامی. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، شماره 93.
Kayode, G.M. & Ayodele, J.B. (2015). Impacts of teachers’ time management on secondary school; students’ academic performance in Ekiti State, Nigeria. International Journal of Secondary, Education, 3(1), p.1-7.