آذربایجانی، مسعود (1375). انسان کامل (مطلوب) از دیدگاه اسلام و روانشناسی. نور، شماره 9.
ادیبی، حسین (1356). زمینه انسان‌شناسی. تهران: لوح.
جرجانی، علی‌بن محمد؛ ابن عربی، محمدبن علی (1370). التعریفات. تهران: ناصرخسرو، ج1.
جوادی آملی، عبدالله (1385). هدایت در قرآن. قم: اسراء.
دلبری، سید محمد (1390). آسیب‌شناسی تربیت دینی از دیدگاه شهید بهشتی. زمانه، شماره 62.
رامشت، شهرام؛ صداقت‌زاده، میثم (1401). بررسی شخصیت‌های حاصل از عدم شکل‌گیری صحیح چرخه ظاهر و باطن در تربیت دینی براساس اندیشه شهید مطهری. نظریه و عمل در تربیت معلمان، 8(14).
رامشت، شهرام؛ صداقت‌زاده، میثم (1402). واکاوی معنای تربیت براساس خوانش شهید مطهری از نظریه فطرت. تربیت اسلامی، 18(46).
رایکمن، ریچارد (1393). نظریه‌های شخصیت. تهران: ارسباران.
زینتی، علی (1389). انسان کامل از دیدگاه روانشناسی و صدرالمتألهین. معرفت، شماره 38.
فیست، جس؛ گریگوری، جی (1390). نظریه‌های شخصیت. ترجمه سیدیحیی محمدی. تهران: روان.
کاویانی، دیقه؛ نوروزی، رضاعلی (1397)، آسیب‌شناسی تربیت دینی در حیطه خانوادگی از منظر نهج‌البلاغه. معرفت، شماره 254.
مزلو، آبراهام (1367). روانشناسی شخصیت سالم. ترجمه شیوا رویگریان. تهران: هدف.
مطهری، مرتضی (1376). مجموعه آثار استاد شهید مطهری. تهران: صدرا، ج21-24، 27، 6-7، 15-16، 21، 1-3، 13، 4، 26، 19، 8، 29.
مطهری، مرتضی (1378). یادداشت‌های استاد مطهری. تهران: صدرا، ج1.
مطهری، مرتضی (1398). فطرت در قرآن. تهران: صدرا.
نسفی، عزیزالدین (1384). انسان کامل. تهران: طهوری.
نصری، عبدالله (1371). سیمای انسان کامل از دیدگاه مکاتب. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
Allport, G. (1955). Basic Considerations For Psychology of Personality.YateUnivercity Press.
Jung, C.G. (1961). Two Essays on Analytical Psychology. New Yourk, Meridian.
)