استاپرد، میریام (1390). پرسش‌های کودکانه و پاسخ آنها. ترجمه فرهاد سوری. تهران: دانش ایران.
اسکندری، حسین (1373). بررسی تحول مفهوم خدا در کودکان 4 تا 12 سال. تربیت، شماره 92، ص6-9.
خلعتبری، جواد؛ شکیبایی، زهره؛ گلیجی، یاسر (1389). تأثیر داستانهای مثنوی معنوی مولانا بر مهارت پرسش‌‌گری فلسفی نوجوانان. تحقیقات مدیریت آموزشی، 2(2)، ص117-134.
خوشبخت، فریبا (1390). بررسی رفتارهای مددجویانه تحصیلی دانش‌‌آموزان ابتدایی در کلاس ریاضی: نقش پرسش در تعاملات کلاسی. مطالعات آموزش و یادگیری، شماره 6، ص27-44.
صفایی حائری، علی (1389). مسئولیت و سازندگی. قم: لیلة القدر.
طبرسی، راضیه (1391). تفاوت‌‌های دختران و پسران در دوره‌‌های رشد. جامعه، 7(97).
قدیری، اشرف (1383). نامه‌‌های بچه‌‌های ایرانی به خدا. تهران: امیرکبیر.
مارشال، اریک؛ هامپل، استورات (1386). نامه‌‌های بچهها به خدا. ترجمه دلآرا قهرمان. تهران: میترا.
میرزا آقایی، حمید (1382). کودکان بزرگ‌ترین معلمان خلاقیت. بازیابی در تاریخ: 30 دی1395. قابل دسترس در:
https://fekreno.org/Arfek17.htm
یاب، آیریس (1379). کلیدهای آموختن به کودکان درباره خدا. ترجمه مسعود حاجیزاده. تهران: صابرین.
Matthews, G.B. (1994). The Philosophy of Childhood. Harvard University Press.
Maykut‚ P. & Morehouse‚ R. (1994). Beginning Qualitative Research A Philosophic and Practical Guide. London: The Farmler Press.
)