Investigating the Issue of Teaching Islamic Theology in Farhangian University

Document Type : Original Article

Author

Department of Social Sciences, Farhangian University, Tehran. Iran.

Abstract

The purpose pf present study is to examine Islamic theology courses teaching in Farhangian university. The research method is qualitative with an approach to phenomenology. the statistical population is the students-teachers at the Farhangian University and 19 samples are selected using sampling method. The data collection tool is the semi-structured interview and the data analysis technique is thematic analysis based on the obtained results, the extracted codes in the three main themes are categorized as the issues related to the content of the Islamic theology courses, issues related to the Islamic theology professors and issues related to students learning experiences of Islamic theology courses. In addition, according to the obtained results, the content of some of these Islamic theology courses are repetitive and they are the review of Islamic insight contents in high school. The content of some Islamic theology courses is not applicable and practical, and have little connection to their real life and teaching professions. Most professors teaching methods is lecturing and modern teaching methods or educational instruments are not applied. Unplanned and unrelated or dispersed subjects that they are not in the curriculum are taught. Classes lack of creativity and they can not attract students to participate in discussions. Examining live experience of the student-teachers in Farhangian University demonstrates that the teaching of some theology courses bears shortcomings and deficiencies in accordance with its content, implementation and performance style, and student learning methods.

Keywords


احمدی، آمنه؛ موسی‌پور، نعمت‌اله (1396). طراحی کلان (معماری) برنامه درسی تربیت معلم (برنامه درسی ملی تربیت معلم جمهوری اسلامی ایران). تهران: انتشارات دانشگاه فرهنگیان.
اشرفی، عباس؛ آخوندی، فاطمه (1391). آسیب‌شناسی آموزش دینی در دانشگاه‌ها از دیدگاه دانشجویان. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 16(52)، ص401-426.
امینی، محمد؛ صمدیان، زهره؛ رحیمی، حمید (1392). بررسی دیدگاه دانشجویان درباره موانع اثربخشی دروس معارف اسلامی در دانشگاها و مراکز آموزش عالی. اندازه‌گیری تربیتی، 4(13)، ص21-44.
بودلایی، حسن (1398). روش تحقیق پدیدارشناسی. تهران: نشر احسان.
حسینی کارنامی، سید حسین؛ دارابی‌نیا، مرتضی؛ مرزبند، رحمت‌اله (1397). بررسی نگرش دانشجویان نسبت به دروس معارف اسلامی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران. دین و سلامت، 6(1)، ص9-1.
حلیمی جلودار، حبیب‌اله (1394). بررسی دیدگاه دانشجویان درباره شیوه آموزش دروس معارف اسلامی با تاکید بر خصایص جمعیت‌شناختی آنان (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه مازندران). پژوهش و نگارش کتب دانشگاهی، 19(37)، ص98-117.
دورکیم، امیل (1376). جامعه‌شناسی و تربیت. ترجمه علی‌محمد کاردان. تهران: سمت.
دورکیم، امیل (1392). صور بنیادین حیات دینی. ترجمه باقر پرهام. تهران: انتشارات مرکز.
ذکایی، محمدسعید (1399). هنر انجام پژوهش کیفی از مسأله‌یابی تا نگارش. تهران: انتشارات آگاه.
روح‌الامینی، محمود (1383). گرد شهر با چراغ، در مبانی انسان‌شناسی. تهران: انتشارات عطار.
شارع‌پور، محمود (1386). جامعه‌شناسی آموزش و پرورش. تهران: سمت.
شمسایی مریم؛ محمودی، عبدالرضا؛ محمودی، فاطمه (1397). بررسی میزان رضایتمندی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز از دروس معارف اسلامی. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 22(2)، ص261-270.
شورای عالی انقلاب فرهنگی (1390). اساسنامه دانشگاه فرهنگیان. دبیرخانه شورای عالی آموزش و پرورش.
طالبان، محمدرضا (1401). مطالعه تطبیقی ارتباط دین و به هم پیوستگی اجتماعی در ایران. جامعه‌شناسی نهادهای اجتماعی، 9(19)، ص213-238.
غلامی گنجوی، عبدالله؛ شمسایی، مریم (1398). شناخت آسیب‌ها و راهکارهای کارآمدی دروس معارف اسلامی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 23(3)، ص415-428.
فیروزی، رضا (1394). آسیب‌شناسی دروس و جایگاه استادان معارف اسلامی با توجه به دیدگاه‌های دانشجویان علوم پزشکی ارومیه در دوره‌های دکتری حرفه‌ای. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 19(63)، ص151-172.
فیلیک، اووه (1392). درآمدی بر تحقیق کیفی. ترجمه هادی جلیلی. تهران: انتشارات نی.
کرسول، جان (1391). پویش کیفی و طرح پژوهش. ترجمه حسن دانایی‌فرد و حسین کاظمی. تهران: انتشارات صفار.
کشتی آرای، نرگس؛ فتحی واجارگاه، کوروش؛ زیمیتات، گرایک؛ فروغی، احمدعلی (1388). طراحی الگوی برنامه درسی تجربه شده مبتنی بر رویکرد پدیدارشناسی و اعتبارسنجی آن در گروه‌های پزشکی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، شماره 9، ص55-67.
محمدی اصل، عباس (1396). روش تحقیق کیفی در علوم اجتماعی. تهران: نشر ورجاوند.
محمدی، محمود (1401). واکاوی تجارب زیسته دانشجویان دانشگاه فرهنگیان از زندگی دینی. پویش در علوم انسانی، 8(28)، ص153-170.
محمدی، نشمین؛ خاکباز، عظیمه سادات (1400). بررسی برنامه درسی تجربه شده دانشجویان ارشد برنامه درسی در دنشگاه بوعلی سینا. پژوهش در برنامه‌ریزی درسی، 2(42)، ص11-134.
مهرمحمدی، محمود (1381). نظرگاه‌ها، رویکردها، چشم‌اندازها. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
یوسفی لویه، وحید (1386). تاثیر آموزش دروس معارف اسلامی بر نگرش دینی دانشجویان. تربیت اسلامی، 6(5)، ص153-184.
Braun, V. & Clarke, V. (2007). Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3(2), p. 77-101.
Klein, M. F. (1991). A conceptual framework for curriculum decision-making. In:The politics of curriculum decision making: Issues in centralizing the curriculum, p.24-41.
Lincoln, Y.S. & Guba, E.G. (1985). Naturalistic Inquiry. London: SAGE.
Strauess, A. & Corbin, J. (1990). Basics of Qualitative Research, Grounded Theory, Procedures, and Techniques. London: SAGE.