اشرفی، عباس؛ آخوندی، فاطمه (1391). آسیبشناسی آموزش دینی در دانشگاهها از دیدگاه دانشجویان. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 16(52)، ص401-426.
امینی، محمد؛ صمدیان، زهره؛ رحیمی، حمید (1392). بررسی دیدگاه دانشجویان درباره موانع اثربخشی دروس معارف اسلامی در دانشگاها و مراکز آموزش عالی. اندازهگیری تربیتی، 4(13)، ص21-44.
بودلایی، حسن (1398). روش تحقیق پدیدارشناسی. تهران: نشر احسان.
حسینی کارنامی، سید حسین؛ دارابینیا، مرتضی؛ مرزبند، رحمتاله (1397). بررسی نگرش دانشجویان نسبت به دروس معارف اسلامی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران. دین و سلامت، 6(1)، ص9-1.
حلیمی جلودار، حبیباله (1394). بررسی دیدگاه دانشجویان درباره شیوه آموزش دروس معارف اسلامی با تاکید بر خصایص جمعیتشناختی آنان (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه مازندران). پژوهش و نگارش کتب دانشگاهی، 19(37)، ص98-117.
دورکیم، امیل (1376). جامعهشناسی و تربیت. ترجمه علیمحمد کاردان. تهران: سمت.
دورکیم، امیل (1392). صور بنیادین حیات دینی. ترجمه باقر پرهام. تهران: انتشارات مرکز.
ذکایی، محمدسعید (1399). هنر انجام پژوهش کیفی از مسألهیابی تا نگارش. تهران: انتشارات آگاه.
روحالامینی، محمود (1383). گرد شهر با چراغ، در مبانی انسانشناسی. تهران: انتشارات عطار.
شارعپور، محمود (1386). جامعهشناسی آموزش و پرورش. تهران: سمت.
شمسایی مریم؛ محمودی، عبدالرضا؛ محمودی، فاطمه (1397). بررسی میزان رضایتمندی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شیراز از دروس معارف اسلامی. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 22(2)، ص261-270.
شورای عالی انقلاب فرهنگی (1390). اساسنامه دانشگاه فرهنگیان. دبیرخانه شورای عالی آموزش و پرورش.
طالبان، محمدرضا (1401). مطالعه تطبیقی ارتباط دین و به هم پیوستگی اجتماعی در ایران. جامعهشناسی نهادهای اجتماعی، 9(19)، ص213-238.
غلامی گنجوی، عبدالله؛ شمسایی، مریم (1398). شناخت آسیبها و راهکارهای کارآمدی دروس معارف اسلامی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 23(3)، ص415-428.
فیروزی، رضا (1394). آسیبشناسی دروس و جایگاه استادان معارف اسلامی با توجه به دیدگاههای دانشجویان علوم پزشکی ارومیه در دورههای دکتری حرفهای. مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 19(63)، ص151-172.
فیلیک، اووه (1392). درآمدی بر تحقیق کیفی. ترجمه هادی جلیلی. تهران: انتشارات نی.
کرسول، جان (1391). پویش کیفی و طرح پژوهش. ترجمه حسن داناییفرد و حسین کاظمی. تهران: انتشارات صفار.
کشتی آرای، نرگس؛ فتحی واجارگاه، کوروش؛ زیمیتات، گرایک؛ فروغی، احمدعلی (1388). طراحی الگوی برنامه درسی تجربه شده مبتنی بر رویکرد پدیدارشناسی و اعتبارسنجی آن در گروههای پزشکی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، شماره 9، ص55-67.
محمدی اصل، عباس (1396). روش تحقیق کیفی در علوم اجتماعی. تهران: نشر ورجاوند.
محمدی، محمود (1401). واکاوی تجارب زیسته دانشجویان دانشگاه فرهنگیان از زندگی دینی. پویش در علوم انسانی، 8(28)، ص153-170.
محمدی، نشمین؛ خاکباز، عظیمه سادات (1400). بررسی برنامه درسی تجربه شده دانشجویان ارشد برنامه درسی در دنشگاه بوعلی سینا. پژوهش در برنامهریزی درسی، 2(42)، ص11-134.
مهرمحمدی، محمود (1381). نظرگاهها، رویکردها، چشماندازها. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
یوسفی لویه، وحید (1386). تاثیر آموزش دروس معارف اسلامی بر نگرش دینی دانشجویان. تربیت اسلامی، 6(5)، ص153-184.
Braun, V. & Clarke, V. (2007). Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3(2), p. 77-101.
Klein, M. F. (1991). A conceptual framework for curriculum decision-making. In:The politics of curriculum decision making: Issues in centralizing the curriculum, p.24-41.
Lincoln, Y.S. & Guba, E.G. (1985). Naturalistic Inquiry. London: SAGE.
Strauess, A. & Corbin, J. (1990). Basics of Qualitative Research, Grounded Theory, Procedures, and Techniques. London: SAGE.