Methods of Engineering Culture of Prayer in Islamic Society Based on Revelation Exegesis

Document Type : Original Article

Authors

1 Master's degree, Quranic Sciences, University of Sciences and Education of the Holy Quran, Qom, Iran

2 Associate Professor, Department of Qur'anic Sciences and Tafsir, University of Sciences and Education of the Holy Quran, Qom, Iran

Abstract

The purpose of the present study is to review methods of engineering culture of prayer in Islamic society based on revelation exegesis. The research method is descriptive-analytic and it has regarded the context and condition of revelation of verses and chapters of the Noble Qur’an and has also dealt with the most important strategies proposed by the Noble Qur’an to institutionalize the culture of prayer during the age of revelation. The results showed that God has initially started with introducing models, then he has raised people’s awareness by encouragement, discouragement, reverence, and storytelling. In the next stage, giving proposals, paving the ground, gradual gradation, perseverance, preservation, and so on are conducted. Of course, these methods can be adopted in rotation with any of the methods in the verses of the Noble Qur’an in appropriate conditions. From the first verses about the discussion of prayer in the Qur’an to the last chapters revealed in Medina, these methods have ever been visible in different ways (as it is noticeable in the review of verses). Furthermore, by consolidating commands in terms of prayer and institutionalizing its culture, we can make all cultural institutions in society achieve the most beautiful symbols and remove all ugly images from the realm of culture in human society without any historical limitation and with permanent and sustainable efficiency to pave the ground for improvement and passing the path of perfection.

Keywords

References

قرآن کریم.
نهج‌البلاغه.
ابن عاشور، محمد بن طاهر (1376). تفسیر التحریر و التنویر. بیروت: موسسة التاریخ، ج19، 11، 29، 14.
بابازاده، علی‌اکبر (1382). شیوه‌های تعلیم و تبلیغ. قم: دانش و ادب.
باقری، خسرو (1385). نگاهی دوباره به تربیت اسلامی. تهران: مدرسه، ج1.
بهجت‌پور، عبدالکریم (1390). همگام با وحی، تفسیر تنزیلی به ترتیب نزول. قم: تمهید، ج1.
بهروان، حسین (1379). آسیب‌شناسی فرهنگی در اندیشه امام علی(ع). مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، شماره130-131.
پاینده، ابوالقاسم (1382). نهج‌الفصاحة: مجموعه کلمات قصار حضرت رسول(ص). تهران: دنیای دانش، چاپ چهارم.
پیروزمند، علیرضا (1389). مبانی و الگوی مهندسی فرهنگی. قم: دفتر فرهنگستان علوم اسلامی.
جعفری، یعقوب (بی‌تا). تفسیر کوثر. قم: هجرت، ج6.
جوادی آملی، عبدالله (1387). سیره رسول اکرم(ص) در قرآن (تفسیر موضوعی قرآن کریم). قم: اسراء، پنجم، ج9.
جوادی آملی، عبدالله (1388). قرآن در قرآن (تفسیر موضوعی قرآن کریم). قم: اسراء، هشتم، ج1.
جوادی آملی، عبدالله (1389). تفسیر تسنیم. قم: اسراء، چاپ ششم، ج6.
حسینی همدانی، محمد (1404ق). انوار درخشان در تفسیر قرآن. تهران: کتابفروشی لطفی، ج11.
حسینی، ابوالقاسم (1378). اصول بهداشت روانی (بررسی مقدماتی اصول بهداشت روانی، روان‌درمانی و برنامه‌ریزی در مکتب اسلام). مشهد: به‌نشر، چاپ ششم.
حسینی‌پور سی‌سخت، نیکنام (1390). فرهنگ، فعالیت فرهنگی و صنایع فرهنگی. تهران: زیتون سبز.
دهخدا، علی اکبر (1377). لغت‌نامه دهخدا. تهران: موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، دوم، ج11.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1412ق). مفردات ألفاظ القرآن. بیروت: دارالقلم.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر (1404ق). الدر المنثور فی تفسیر المأثور. قم: کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی، ج1.
طباطبایی، محمدحسین (1374). تفسیر المیزان فی تفسیر القرآن. قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعه مدرسین حوزه علمیه، چاپ پنجم، ج 10، 20.
طبرسی، فضل بن حسن (1360). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. جمعی از مترجمین. تهران: فراهانی، ج15، 8.
طوسی، محمد بن حسن (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: داراحیاء التراث العربی، ج7.
طیب، عبدالحسین (1378). اطیب البیان فی تفسیر القرآن. تهران: انتشارات اسلام، چاپ دوم، ج 8-9.
عروسی حویزی، عبد علی بن جمعه (1415ق). تفسیر نور الثقلین. قم: اسماعیلیان، چاپ چهارم، ج2.
عمید، حسن (1374). فرهنگ عمید جغرافیا و تاریخ و اطلاعات عمومی. تهران: امیرکبیر، چاپ چهارم، ج3.
فیض کاشانی، محسن (1415ق). تفسیر الصافی. تهران: الصدر، چاپ دوم، ج2.
قرائتی، محسن (1383). تفسیر نور. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، چاپ یازدهم، ج6-7، 2، 4.
قرائتی، محسن (1389). قرآن و تبلیغ. تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، چاپ هشتم.
قمى، عباس (1414ق). سفینة البحار. قم: اسوه، ج2.
مجلسی، محمدتقی (1403ق). بحار الانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار. بیروت: دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ج 68.
محمدقاسمی، حمید (1389). روش‌های تربیتی در داستان‌های قرآن. تهران: چاپ و نشر بین‌الملل.
معرفت، محمدهادی (1387). قصه در قرآن. قم: تمهید.
معین، محمد (1363). فرهنگ فارسی متوسط. تهران: امیرکبیر، چاپ ششم، ج2.
مغنیه، محمدجواد (1378). تفسیر کاشف. ترجمه موسی دانش. قم: بوستان کتاب، ج3.
مکارم شیرازی، ناصر (1374). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیه، ج13، 27، 9- 7، 16، 25.
نجاتی، محمدعثمان (1388). قرآن و روانشناسی. ترجمه عباس عرب. مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ هشتم.
هاشمی رفسنجانی، اکبر (1386). تفسیر راهنما. قم: بوستان کتاب، چاپ پنجم، ج20.
 
 

Files

Share

How to cite

Statistics