تجلّی معرفت دینی و فضائل اخلاقی در دعای «مکارم الاخلاق» بر مبنای کارکردهای صور بیانی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

مربی، گروه معارف اسلامی، دانشگاه فرهنگیان، همدان، ایران

چکیده

در اینکه زبان در صحیفه سجادیه زبانی ادبی است، شکی وجود ندارد و بررسی، تحلیل و تبیین کلام امام سجاد(ع) از این حیث نشان می‌‌دهد که از جمله اهداف ایشان در به‌کار بستن این زبان -جدای از اینکه ادبی‌‌شدن زبان در دعا اجتناب‌‌ناپذیر است- معرفت‌بخشی بوده است. در این راستا، هدف پژوهش حاضر تحلیل زبانی- بلاغی دعای مکارم الاخلاق امام سجاد(ع) بر مبنای کارکردهای صور بیانی و تبیینِ کارکردهای صور آن و بررسی جایگاه تأثیر آنها در معرفت دینی و ارزش‌‌های اخلاقی در دعای مکارم الاخلاق است. روش پژوهش کیفی و از نوع پژوهش ادبی مبتنی بر تحقیق دربارۀ دانش‌‌های ادبی پایه است. اهمیت این پژوهش در آن است که نشان می‌دهد بهره‌‌مندی از عنصر بلاغت، چگونه می‌‌تواند در تبیین ارزش‌‌های اخلاقی اثربخش باشد. در واقع این پژوهش، به دنبال آن است که علل و عوامل به‌‌کارگیری عناصر بلاغی در ادعیه امام سجاد(ع) را روشن کند. یافته‌‌های تحقیق نشان می‌‌دهد بهره‌گیری از تشبیه، مجاز، استعاره و کنایه موجب تأثیر بیشتر در جان مخاطبان و عینی نمودن مفاهیم انتزاعی برای ارتقای درک معارف دینی و مفاهیم اخلاقی می‌‌شود. 24 مورد از صور بیانی در این دعا استخراج شده که استعاره با 12 مورد رتبه اول، کنایه با 8 مورد رتبه دوم، مجاز با 3 مورد رتبه سوم و تشبیه با 1 مورد رتبه چهارم را دارد. مهم‌‌ترین موضوعاتی که امام سجاد(ع) در این دعا درصدد تعمیق معرفت آنها بوده، عبارتند از: بهره‌وری از سرمایه عمر برای کسب فضائل اخلاقی، دستیابی به مقام رضا، اجتناب از رذائل شیطانی، زیست اخلاق‌مدار، تواضع، مغفرت، فاش کردن خیر و پنهان داشتن عیوب، جبران اعمال بد و حلم.

کلیدواژه‌ها

مراجع

نهج‌البلاغه.
صحیفه سجادیه.
ابن مسکویه، احمد بن محمد (1371). تهذیب الاخلاق و تطهیر الاعراق. قم: انتشارات بیدار.
افرام بستانی، فؤاد (1380). ترجمه المنجد الطلاب. ترجمۀ محمد بندرریگی. تهران: انتشارات اسلامی.
انصاریان، حسین (1378). در دیار عاشقان. تهران: انتشارات پیام آزادی، ویرایش سوم، ج6.
بهشتی، سعید؛ داوودی، پریچهر (1380). تربیت اخلاقی برمبنای دعای مکارم اخلاق امام سجاد(ع). مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی، شماره 8-9.
خمینی، سید روح‌الله (1388). چهل حدیث. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
خنیفر، حسین؛ مسلمی، ناهید (1398). اصول و مبانی روش‌های پژوهش کیفی. تهران: نگاه دانش.
دارابی، محمد بن محمد (1429ق). ریاض العارفین فی شرح صحیفه سید الساجدین. تهران: مطبعة القرآن الکریم الکبری.
سراوانی، سیما؛ مصطفوی‌نیا، محمدرضی (1394). بررسی مؤلفه‌های بلاغت در دعای مکارم الاخلاق و اهل الثغور صحیفه. در: شیراز: مجموعه مقالات کنفرانس جهانی افق‌های نوین در علوم انسانی، آینده‌پژوهی و توانمندسازی.
شبّر، سید عبدالله (1380). اخلاق. ترجمه محمدرضا جباریان. قم: مؤسسه انتشارات هجرت.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1373). صور خیال در شعر فارسی. تهران: انتشارات آگاه.
شمس، منصور (1379). بیان. تهران: انتشارات مجید.
طباطبایی، سید محمدحسین (1374). المیزان. ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسی، ج5.
طباطبایی، سید محمدحسین (1390). المیزان. ترجمه سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: انتشارات اسلامی، وابسته به جامعه مدرسین، ج13، 15، 2، 4.
فیض‌الاسلام، سید علی‌نقی (1375). ترجمه و شرح مکارم الاخلاق. تهران: سرای امید.
فیّومی، احمدبن علی (1414ق). المصباح المنیر. قم: مؤسسه دارالهجرة.
قائمی، مرتضی (1393). سیری در زیبائی‌های نهج‌البلاغه. قم: انتشارات ذوی القربی.
قراملکی، احد فرامرز (1395). اخلاق حرفه‌ای در مدرسه. تهران: مؤسسه خیریه آموزشی فرهنگی شهید مهدوی.
کریم‌پور، مهناز (1390). ارتباط تقوا و بسط عدالت در دعای مکارم اخلاق. بینات، شماره 71، ص35-50.
مدنی شیرازی، سید علی خان بن احمد (1435ق). ریاض السالکین فی شرح صحیفه سید الساجدین. قم: مؤسسه النشر الاسلامی، ج2-3، 5، 8.
مکارم شیرازی، ناصر و همکاران (1363). تفسیر نمونه. قم: دارالکتاب اسلامی، ج8.
ممدوحی کرمانشاهی، حسن (1388). شهود و شناخت. قم: مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه، ج2.
نراقی، علی‌محمد (1388). شرح رساله حقوق امام سجاد(ع). قم: انتشارات مهدی نراقی.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار