بررسی روش‌های آموزش آموزه‌های دینی در مقطع ابتدایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، گلستان، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، دامغان، ایران.

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی روش‌های آموزش آموزه‌های دینی در مقطع ابتدایی است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و در این راستا، اصول آموزش آموزه­های دینی شامل اصل سهولت، اصل تدریج، اصل مداومت و استمرار، اصل آگاهی‌بخشی و اصل تفاوت‌های فردی مورد بررسی قرار گرفت. روش­های آموزش آموزه­های دینی شامل روش استفاده از مثال، روش استفاده از داستان، روش یادآوری نعمات خداوند و روش نمایشی (نمادین) نیز در این پژوهش مطالعه شدند. نتایج نشان داد در مورد روش­های آموزش مفاهیم  دینی، باید همۀ عوامل محیطی، شخصیتی و درونی کودک در نظر گرفته شود تا متناسب با آن شرایط، بهترین روش انتقال مفاهیم ارائه گردد.

کلیدواژه‌ها


قرآن کریم.
نهج‏البلاغه.
صحیفه سجادیه.
باهنر، ناصر (1387). رسانه‌های جمعی و تولیدات دینی برای کودکان: ارائه رویکردی ارتباطی- فرهنگی. تحقیقات فرهنگی ایران، 1(3).
بی‌ریا، ناصر و همکاران (1374). روانشناسی رشد با نگرش به منابع اسلامی. تهران: انتشارات سمت، ج1.
تاتاری، محسن؛ سرایی، علی؛ مظفری فیض‌آباد دژپسند، مریم؛ فکری، پروانه (1395). آسیب‌شناسی تربیت دینی دانش‌آموزان ابتدایی با تاکید بر نقش خانواده و معلمان (عوامل مدارس). در: ساری: اولین کنفرانس بین‌المللی مدیریت، اقتصاد، حسابداری و علوم تربیتی.
جهدی کلوانق، اسماعیل؛ جهدی کلوانق، هادی (1397). نقش مدرسه در تربیت دینی دانش‌آموزان. در: دومین همایش ملی راهکارهای توسعه و ترویج علوم تربیتی و روانشناسی، مشاوره و آموزش در ایران.
حق‌شناس، حسن؛ قاسمی، میثم (1365). اخلاق فردی. قم: انتشارات هاجر.
خباز ثابت، سرور؛ فراشبندی، رضا؛ شامرادی، نسیم؛ جوکار، لیلا (1395). بررسی اثربخشی آموزش آموزه‌های قرآنی بر تربیت‌پذیری دانش‌آموزان ابتدایی شهرستان بوشهر. در: بوشهر: همایش دانشگاه آزاد اسلامی.
داوودی، محمد (1398). نقد دلایل مخالفان ضرورت تربیت دینی در نظام آموزش و پرورش رسمی. تربیت اسلامی، 14(29)، ص57-74.
دبس، موریس (1374). مراحل تربیت. ترجمه على‏محمد کاردان. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
زارع، بهنام؛ روزه، فرشاد؛ احمدی، عسکر (1398). آموزش دینی برای دانش‌آموزان دوره ابتدایی. در: تهران: کنفرانس سراسری دانش و فناوری علوم تربیتی، مطالعات اجتماعی و روانشناسی ایران.
طبرسی، حسن بن فضل (1365). مکارم الاخلاق. ترجمه ابراهیم میرباقری. تهران: انتشارات فراهانی.
طبرسی، محمد بن فضل (1376). مکارم الاخلاق. بی‌جا: انتشارات دارالکتب الاسلامیه.
طوسی، اسدالله (1396). فطرت: استعداد یا فعلیت؟. اسلام و پژوهش‌های تربیتی، 9(1)، ص52-37.
کاووسی، عصمت؛ حبیبی، مریم؛ تاروتی، فاطمه (1396). اهمیت نقش معلم در تربیت دینی دانش‌آموزان. در: سومین همایش ملی مطالعات و تحقیقات نوین در حوزه علوم تربیتی و روانشناسی ایران، 8(13)، ص25-36.
مجلسی، محمدباقر (2001). وسائل الشیعه. بیروت: انتشارات دارالمعارف للمطبوعات، ج15.
مجیدی، عابد؛ عبدی، منصور (1398). تاثیر آموزش آموزه‌های دینی بر سلامت روان دانش‌آموزان. در: تهران: کنگره بین‌المللی فرهنگ و اندیشه دینی.
مقدسی‌پور، علی (1396). اصول و روش‏هاى آموزش مفاهیم دینى به کودکان دبستانى. پایان‌نامه کارشناسى ارشد، رشته علوم تربیتى. قم: مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى.
یعقوبی، حسن؛ اسماعیل‌پور، محمدتقی (1396). مبانی و اصول تربیت دینی و نقش آن بر آرامش روانی. در: بابل: دومین همایش ملی شفای پایدار؛ دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی بابل.
یعقوبی، حسن؛ نورائی، محسن؛ شارع‌پور، محمود (1398). اهمیت آموزش دینی و قرآن به دانش‌آموزان ابتدایی در حصول تربیت دینی با تاکید بر نقش دوران کودکی از منظر آموزه‌های دینی. در: سومین همایش دانشگاه مازندران.