Critical Analysis of Mystical Prayer Studies in the Intellectual Doctrine of Shaykh Ahmad al-Alāvī

Document Type : Original Article

Author

Assistant Professor, Farhangian University, Iran.

Abstract

The purpose of the present study is to review the exegetical views of Shaykh Ahmad al-Alāvī(a noble mystic from North Africa in the 20th century) about the subject of Namāz (Prayer). In this regard, various meanings and applications of the term "Salāt" as well as the enigmatic and innate meanings of its constituents and requirements as a religious hypothesis were studied. The method of study was descriptive analysis and the results showed that based on Alāvī's mystical prayer studies, Namāz is a symbolic representation of stages of the mystical journey and reaching levels of the mystics. All classifications, conditions, duties, traditions, and Makrūhāt (reprehensible legal values in Islamic law) in the concept of Namāz involve enigmatic and innate meanings in terms of the mystical journey. In this regard, the jurisprudential rules and inferences about religious duties all originate from a Takwīnī (creational) source. The exegetical approach of Alāvī to the explanation and interpretation of enigmatic and innate meanings of jurisprudential rules, like many other similar instances, is faced with some challenges such as formality and ambiguity in decoding jurisprudential rules, bringing paradoxical and incompatible justifications, and above all, belief in a Takwīnī (creational) source for the paradoxical and contradictory jurisprudential rules.

Keywords

References

ابن عاشر، ابی محمد عبدالواحد (بی‌تا). المرشد المعین علی الضروری من علوم الدین. قاهره: مکتبة القاهره.
ابن عربی، محی‌الدین (بی‌تا). الفتوحات المکیة فی معرفة أسرار المالکیة والملکیة. بیروت: دار صادر، ج1.
ابن عربی، مختار (1425ق). العَرف الناشر فی شرح و ادلة فقه متن ابن عاشر فی الفقه المالکی. بیروت: دار ابن حزم.
جیلى،‏ عبدالکریم (2008م‏). الکهف و الرقیم فى شرح بسم الله الرحمن الرحیم‏. مراجعة و تحقیق: قاسم الطهرانی. بیروت: دار و مکتبة الهلال.‏
زحیلی، وهبه (1419ق). الوجیز فی اصول الفقه. دمشق: دارالفکر.
شایان‌فر، شهناز (1393). دَرقاویه. در: دانشنامه جهان اسلام. تهران: بنیاد دایره‌المعارف اسلامی، ج17.
شعرانی، عبدالوهاب (1426ق). لواقح الأنوار القدسیة فى بیان العهود المحمدیه. تصحیح محمد عبدالسلام ابراهیم‏. بیروت: دارالکتب العلمیة.
شهبازی، عبدالله (1393). مریمیه؛ از فریتیوف شوان تا سید حسین نصر. تهران: تیسا.
علاوی، احمد بن مصطفی (1986م). المنح القدوسیة فی شرح المرشد المعین بطریق الصوفیة. تحقیق سعود القواص. بیروت: دار ابن زیدون.
علاوی، احمد بن مصطفی (1991م). دوحة الاسرار فی معنی الصلاة علی النبی المختار. مستغانم: المطبعة العلاویة.
علاوی، احمد بن مصطفی (1992م). نور الاثمد فی سنة وضع الید علی الید فی الصلاه. مستغانم: المطبعة العلاویة.
غزالی، ابوحامد (بی‌تا). احیاء علوم‌الدین. تصحیح عبدالرحیم بن حسین حافظ عراقى‏. بیروت: دار الکتاب العربى‏، ج4.
فیض کاشانی، ملامحسن (1417ق). المحجة البیضاء فى تهذیب الاحیاء. تصحیح علی اکبر غفاری. قم: موسسه انتشارات اسلامى جامعه مدرسین‏، ج3.
قیصری، محمدداود (1375). شرح فصوص ‌الحکم. به کوشش سید جلال‌الدین آشتیانی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
لاشیء، حسین (1367). ابن علیوَه. در: دایره‌المعارف بزرگ اسلامی. تهران: بنیاد دایره‌المعارف اسلامی، ج4.
لینگز، مارتین (1360). عارفی از الجزایر. ترجمه نصرالله پورجوادی. تهران: مرکز ایرانی مطالعه فرهنگ­ها.
مولوی، جلال‌الدین محمد (1380). مثنوی معنوی (براساس نسخه قونیه). تصحیح قوام‌الدین خرمشاهی. تهران: دوستان.
Research in Islamic Education and Training
Volume 1, Issue 2
May 2021
Pages 47-67

Files

Share

How to cite

Statistics