An Analysis of the Principles and Methods of Islamic Pedagogy Based on the Ideas of Molana in Mathnawi-e Ma’nawi

Document Type : Original Article

Authors

1 Assistant Professor, Department of Islamic Education, Shahid Bahonar Campus, Farhangian University, Birjand, Iran

2 Assistant Professor, Department of Persian Literature and Language, Shahid Bahonar Campus, Farhangian University, Birjand, Iran.

Abstract

The purpose of the present study is to review the principles and methods of Islamic pedagogy based on the ideas of Molana in Mathnawi-e Ma’nawi with respect to the Qur’anic verses and narrations. The method of study is descriptive analysis and the results indicate that pedagogical principles and methods due to their significance from the perspective of the Qur’an and ‘Itrat (descendants of Holy Prophet),was highly important for Molana and he regarded them as the essentials for the promotion of individuals and society in Islamic community. In many instances, not only these views and theories of Molana derived from religious scriptures have maintained their efficiency, but also have influenced and inspired many pedagogical scholars after him. Although there is affinity between the realm of ethics and pedagogy, they are undoubtedly distinguished fields and should not be intermingled. What is evident is that ethical concepts as pedagogical ideals have always maintained their efficiency in Islamic education.

Keywords


قرآن کریم.
آمدی، عبدالواحد بن محمد (1410ق). غرر الحکم و درر الکلم. تصحیح مهدی رجائی. قم: دارالکتب الاسلامی.
استعلامی، محمد (1369). شرح مثنوی. تهران: انتشارات زوار.
بهشتی، محمد؛ ابوجعفری، مهدی؛ فقیهی، علی‌نقی (1377). آرای دانشمندان مسلمان در تعلیم و تربیت و مبانی آن. تهران: انتشارات سمت، ج4.
جعفری، محمدتقی (1362). تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی. تهران: انتشارات اسلامی.
جعفری، محمدتقی (1389). ارکان تعلیم و تربیت. تهران: موسسه تدوین و نشر آثار علامه جعفری.
حجتی، سید محمدباقر (1358). اسلام و تعلیم و تربیت. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ج2-1.
حسینی‌زاده، سید علی؛ داودی، محمد (1397). سیره تربیتی پیامبر(ص) و اهل بیت(ع). تهران: انتشارات سمت.
خزائلی، محمد (1368). شرح گلستان. تهران: انتشارات جاویدان.
خواجه عبدالله انصاری (1368). صد میدان. به اهتمام قاسم انصاری. تهران: نشر طهوری.
خوانساری، جمال‌الدین محمد (1387). شرح غرر الحکم و درر الکلم. قم: موسسه فرهنگی و اطلاع‌رسانی تبیان،
ج3.
دشتی، محمد (1379). شرح نهج‌البلاغه. قم: انتشارات علامه.
ژوزف، ادوارد (1362). نخجیران. تهران: انتشارات امیرکبیر.
سجادی، سید ضیاءالدین (1393). گزیده اشعار خاقانی. تهران: انتشارات امیرکبیر.
سهروردی، شهاب‌الدین (1355). حکمه الاشراق. شرح و ترجمه سید جعفر سجادی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
شریعتمداری، علی (1376). اصول و فلسفه تعلیم و تربیت. تهران: انتشارات امیرکبیر.
شیخی، مژگان (1398). دوازده قصه از امام علی(ع) و یارانش، با نگاهی به نهج‌البلاغه. تهران: نشر قدیانی.
صبور، داریوش (1349). عشق و عرفان و تجلّی آن در شعر فارسی. تهران: انتشارات زوار.
صدوق، محمد بن علی (1413ق). من لا یحضره الفقیه. قم: جامعه مدرسین، ج4.
طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن (1379ق). مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
الفاخوری، حنا؛ جر، خلیل (1367). تاریخ فلسفه در جهان اسلامی. تهران: انتشارات آموزش انقلاب
اسلامی.
فروزانفر، بدیع الزمان (1385). شرح زندگانی مولوی. تهران: انتشارات معین.
قطب‌الدین راوندی، سعید بن هبه‌الله (1407ق). الدعوات. قم: ناشر مدرسه امام المهدی.
کلینى، محمد بن یعقوب (1407ق). کافی. تهران: دارالکتب الإسلامیه، ج6-5، 2.
مکارم شیرازی، ناصر (1426ق). الأمثل فی تفسیر کتاب الله المنزل. قم: دارالکتب الاسلامیه، ج19.
مولوی، جلال‌الدین محمد (1380). مثنوی معنوی. تصحیح قوام‌الدین خرمشاهی. تهران: انتشارات دوستان.
 
مولوی، جلال‌الدین محمد (1383). کلّیات شمس تبریزی. تصحیح نظام‌الدین نوری. تهران: انتشارات کتاب
آبان.
میرجلیلی، علی‌محمد (1389).تاثیـر قـرآن در پیدایش و پیشرفت علوم ادبی. قـم: مـرکز نشـر دفتـر تبلیغات
اسلامی.